Aπό τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αιτωλικού:
Το σήμα της παράστασης είναι έτοιμο, φιλοτεχνημένο φυσικά από το Μιχάλη Κότσαρη και μας υπενθυμίζει ότι η πρεμιέρα είναι κοντά!
Μετά
από ένα χειμώνα σε ένα υπέροχο κλίμα γεμάτο γέλιο, αλλά με πληθώρα
μαθημάτων θεατρικής αγωγής από τη δασκάλα και νέα σκηνοθέτη του
Θεατρικού Τμήματος του Πολιτιστικού & Μορφωτικού Συλλόγου "Το
Αιτωλικό" Διονυσία Ολιβώτου και μετά από πολλές
πρόβες ανάγνωσης, κινησιολογίας, ορθοφωνίας και έκφρασης, θα δώσουμε τον
καλύτερό μας εαυτό για να σας ευχαριστήσουμε.
Τα σκηνικά
είναι έτοιμα, οι τεχνικοί κάνουν τις τελευταίες ρυθμίσεις σε φώτα και
ήχο, τα κοστούμια περιμένουν να φορεθούν και οι ηθοποιοί (με πολλά νέα
πρόσωπα για φέτος) αναμένουν με ανυπομονησία την πρεμιέρα της
παράστασης. Τις επόμενες μέρες πραγματοποιούνται οι τελευταίες πρόβες
και σε περίπου δύο εβδομάδες η αυλαία πέφτει και "Ο Λεπρέντης" ανεβαίνει
στη σκηνή.
Μια κωμωδία χαρακτήρων, γραμμένη το 1835 από τον Μ.
Χουρμούζη. Ένα έργο που "κοιμόνταν" στα συρτάρια της ελληνικής
δραματουργίας και που ξύπνησε ύστερα από 150 χρόνια από το
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Ένα
έργο ενδιαφέρον και πολύ πλούσιο, μια κωμωδία ηθών και καταστάσεων, μια
δηκτική σάτιρα κοινωνικών φαινομένων της εποχής του. Οι ανθρώπινοι
τύποι, με τους οποίους ασχολείται, βγαίνουν από την παράδοση της
κλασικής ρωμαϊκής κωμωδίας αλλά μάλλον διαβασμένης μέσα από τον
Μολιέρο. Ένα πανδαιμόνιο ανθρώπινων τύπων πλαισιώνουν μια ιστορία πολύ
απλή, που θα μπορούσε να είναι ένας αρχαίος μίμος ή ένα έργο της
Κομέντια ντελ' Άρτε.
Περίληψη
Ο
Λεπρέντης, που καθώς ομολογεί ο συγγραφέας είναι λέξη χιώτικη και
σημαίνει αυτόν που πράττει ανόητα, τον μωρό δηλαδή, είναι ένας γέρος -με
τα μέτρα της εποχής βεβαίως- άσχημος και πανύβλαξ αλλά πλούσιος, πολύ
πλούσιος. Έχει έρθει από το εξωτερικό με τις τσέπες γεμάτες και ζητά να
παντρευτεί μια νέα και πολύ όμορφη γυναίκα, την αρχοντοπούλα Βιτορίτσα.
Ο
Λεπρέντης, πρώτο πόνημα του συγγραφέα μέσα στο οποίο υπάρχουν
σπερματικά πολλά στοιχεία που θα δούμε σε κατοπινά έργα (Υπάλληλος,
Xαρτοπαίκτης), έχει αφαιρετική δομή. Αποτελείται ουσιαστικά από δυο
ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αυτόνομα θεατρικά σκετς -οι μωρίες
του Λεπρέντη, ο έρωτάς του για τη Βιτορίτζα, τα σχέδιά του για το γάμο
του μαζί της και πώς τον κοροϊδεύουν οι επιτήδειοι παράσιτοι από τη μια,
και οι περιπέτειες στο σπίτι της Βιτορίτσας μέχρι η κόρη να παντρευτεί
το Χαρίλαο, με την καταιγιστική παρουσία της ανόητης μητριάς από την
άλλη. Εντούτοις οι δυο ιστορίες συναντώνται σε ένα κωμικοτραγικό
κρεσέντο στο τέλος.
Από τους διάφορους τύπους του έργου ιδιαίτερο
ενδιαφέρον παρουσιάζει ο κόλακας Αδωναϊδης, που προσπαθεί να πείσει τον
μωρό Λεπρέντη πόσο ωραίος είναι και πόσο τον αγαπά η κόρη, -που αγνοεί
καν την ύπαρξή του- αποσπώντας του τεράστια ποσά, η πονηρή προξενήτρα
Περμαθούλα, που αναλαμβάνει να ετοιμάσει τον γάμο και τον κοροϊδεύει
κατάμουτρα, κερδίζοντας με την σειρά της ό,τι μπορεί κι αυτή και η
Φιλντισένια, μητριά της Βιτορίτσας, ωραιοπαθής αρχόντισσα που δεν εννοεί
να καταλάβει πως είναι πλέον ηλικιωμένη και γίνεται περίγελος με τα
καμώματά της και την διάθεσή της να τεκνοποιήσει στα εξήντα. Πρόκειται
για τον θηλυκό αντίποδα, κατά κάποιον τρόπο του Λεπρέντη.
Οι ημερομηνίες και ώρες της παράστασης θα ανακοινωθούν σύντομα.
.jpg)
